Soms zit het mee .........

Vangstrapport: maandag, 13 maart 2000.
Weer: goed, droog met matige wind.
Wind: W-3>>WZW-3.
Aas: zagers, (pieren waren uitverkocht).
Vangst: gulletjes - 2 stuks, wijting - 1 st., bot - 1 st., en een grote gul ( 63 cm ).
Hoogwater: 20.26 u. HvH.

Niet alles zat tegen ......
Ik was een paar dagen vrij en het zag er niet uit dat ik die dagen kon gaan vissen in verband met alle rompslomp in het huishouden. Afspraken hier en daar, gieren van de ene winkel naar de andere. Mijn vrouw zag me zitten met het waterstandenboekje in mijn hand en opperde dat het er maar 's van moest komen. Gauw pieren bestellen bij Rinus op de Pleinweg en mijn spullen in de auto gooien.

Pieren waren niet meer voorradig, maar hij had wel hele mooie zagers. Twee ons zagers besteld en toen ons schema afgewerkt. Ik hoopte dat we om een uur of vijf klaar zouden zijn hiermee maar dat lukte niet, want zoals altijd zit er iets tegen natuurlijk. Maar om half zes was ik dan eindelijk klaar om de boel de boel te laten en het aas ophalen en op weg richting de Hoek. De drukte viel mee en ik was op tijd op de parkeerplaats van de Hoek. Hopende dat de stek natuurlijk vrij was haastte ik me met het aantrekken van mijn vispak en de spullen op de kar te zetten. En begon richting pier te lopen.

Geen mede-vissers te bekennen
Eindelijk weer de pier onder mijn voeten. Dit was een lekker gevoel, met in het vooruitzicht misschien een mooie vis te kunnen landen. Al lopend op de pier kijk ik of de stek misschien bezet is. Ik zie uit de verte geen hengels staan, alleen wandelaars, da's mooi. Op de stek aangekomen gauw de hengels optuigen en de steunen klaarzetten. Hopend op medevissers gooi ik de eerste hengel in met een verme zwieper richting Maasvlakte. Laat de lijn goed zakken en draai de lijn strak en maak mijn tweede hengel in orde. Met nog steeds geen medevissers te zien gooi ik de tweede hengel in. En wacht op wat komen gaat.

Breekstaafje

In mijn viskanus snuffelend naar breekstaafjes bemerk ik dat ik maar 1 breekstaafje overhad na de laatste visnacht. En natuurlijk heb ik vergeten mijn voorraad aan te vullen. Domper ! Balend begin ik de Petromaxlamp op te pompen en aan te steken. Het is inmiddels 18.45 uur geworden en het liefste sta ik twee uur voor hoogwater helemaal klaar. Maar deze keer moest ik op stel en sprong weg, zodat ik toch wel tevreden was met het feit dat ik nu al klaar was. Ik was nu klaar voor het geweld dat zou kunnen komen. Laat gullemans maar komen. Ik was er in ieder geval klaar voor!

Eerste aanbeet
De eerste aanbeet melde zich met een kleine tik op de top en een paar tikken erna. Ophalen en de vis proberen te landen. Tijdens het ophalen merkte ik al dat dit geen grote vis was en op de kant werd dat gevoel bevestigd. Een gulletje van 30 cm. was het resultaat, de vis teruggegooid met de boodschap dat hij z'n grote zus moest gaan halen. De hengel opnieuw ingegooid en verder wachten op nummer twee.

Het was inmiddels donker geworden maar met 1 breekstaafje in top is het toch lastig vissen. Je tuurt maar naar de ene hengel zonder breekstaafje en kijkt vervolgens naar de andere met breekstaafje op grotere afstand dan normaal. De hengels staan meestal op 10 meter uit elkaar, als er natuurlijk ruimte is op de stek. Is er weinig ruimte dan zet ik ze op 5 meter. Maar nog steeds geen andere vissers te bekennen. Dus vanavond is het voor mij alleen op de wereld op de pier.

Weer beet
De tweede beet is minder hevig dan de eerste. Het blijkt een grote bot te zijn, tot mijn verbazing. Gauw een nieuwe onderlijn eraan en gauw weer ingooien maar. En weer wachten. De derde vis is ook een kleine gul en mocht ook weer met de zelfde boodschap zwemmen. Een half uur voor hoogwater begon de hengel, alsof door bliksem getroffen, tekeer te gaan. Ik stond onder de hengel zonder breekstaafje en moest zelfs aanzetten voor een sprintje naar de hengel. De lijn snel strak gedraaid en merkte dat dit wel erg moeilijk ging. Dit moest een mooie gul zijn, dat kan niet anders !

Beloning naar arbeid.
Na vele pompbewegingen kon ik de vis over de obstakels krijgen die, als je niet snel genoeg inhaalt, de vis als extra hulpmiddel zal gebruiken om los te komen. Ik kon de vis in het spiegelbeeld van de lichten van de Maasvlakte de oppervlakte zien breken. Langzaam en met veel verzet kwam hij naar de kant. Gewacht op een gunstige golf, heb ik de gul de kant opgetrokken en omhoog gehaald, de pier op.

De klus was geklaard. Een mooie dikke en grote gul lag te wachten op verdere handelingen die nog moesten komen. Eerst de vis onthaakt en daarna naar de eeuwige jachtvelden geholpen d.m.v. een visdoder. De gul van het binnenwerk ontdaan en in de emmer met zout water weer zwemles gegeven.

Troostprijs
Als toetje ving ik nog een wijting met de hengel zonder breekstaafje. De vis zal best een hele poos aan de haak hebben vertoefd omdat ik bij elke twijfel wachtte op een tweede tik op de hengel. Je gaat twijfelen of je het wel goed hebt gezien zonder breekstaafje en wacht daarom op de tweede tik die met een kleine vis niet komt.

Al met al toch nog een geslaagde visdag op de pier. Helaas geen medevissers te bekennen deze avond. Hopend op betere tijden moeten we het toch doen met dit soort vangsten die normaal zijn rond deze tijd van het jaar. Ik heb wel vernomen dat de bootvisserij vanaf de Maasvlakte en de stranden van Hoek van Holland en 's-Gravenzande een aardig visje vangen onder de blokkendam en MV-boei.

Mijn maat van 's-Gravenzande had vorige week een kistje vol met gul (40 Kg.). Dus er zit best wel vis onder de kanten, alleen willen ze bijten ?

In ieder geval veel visplezier en goede vangst allemaal !

Pierenpraat

Het Hoekje van Holland Piervisserij Strand Hoek van Holland

Speciaal op Zeebaars De Maaskant Soms zit het mee .........

Geepvisserij Een dagje in februari Quasimodo

Het Papegaaistrand