Shakespeare Beachmaster Cup Callandkanaal
Wedstrijdverslag 21 januari 2001
Hallo, ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Dave Bouman, 27 jaar oud en wedstrijdvisser in het AHOY Zeevisteam. Ik vis nu voor het derde jaar in het team, dat drie jaar geleden is opgericht door Leen Maarleveld. Wij als team hebben al een aardige reputatie opgebouwd in het wereldje van de wedstrijdvissers. Hier een verslag over de geviste Shakespeare Cup.
De loting
Om 8 uur zondagochtend was het verzamelen in hotel Marion in Oostvoorne. Hier werden de deelnemerskaarten en de wedstrijdreglementen uitgereikt. Een van de regels was dat er alleen maar met pieren gevist mocht worden en dat het parcours in 5 vakken was verdeeld van ieder 75 man.
Zelf was ik reserve van mijn team en ik was ingedeeld in vak D. Uit mijn ervaring wist ik dat dit een redelijk goed vak was, dus ik had er wel zin in. Om 9 uur vertrokken we richting het Callandkanaal. Daar aangekomen zocht mijn plek op. Ik stond ongeveer een kilometer voor de stormvloedkering en begon mijn spullen uit te pakken. Je mocht met maar een hengel vissen, maar reservehengels mochten klaar staan.
|
|
Driewegwartels |
|
|
Wat ik altijd doe, is een hengel optuigen met dunne lijn b.v. 22/00 en een met dikke lijn b.v. 33/00. Dit doe ik om op verschillende afstanden te vissen en toch maximaal te gooien om zo steeds op de zelfde plek uit te komen. Dit werkt goed bij vissen zoals wijting. Nog een andere techniek is om op het moment dat je vis vangt, je lijn achter je lijnclip te doen. Als je dan ingooit kom je op ongeveer de zelfde plek uit. Kijk hierbij wel uit dat je niet te hard gooit, want anders breekt je lijn.
Te korte lijnen?
Oké het was tien uur en de wedstrijd was begonnen. Ik begon te vissen met korte zijlijnen en haak nr. 6. Eerst op een afstand van zo’n 50 meter. We hadden tijdens het oefenen in het callandkanaal uitgevonden dat je bij opkomend water op ongeveer deze afstand moest vissen. Helaas, geen resultaat. Ik schakelde al snel over naar een wat grotere afstand. Dit gaf helaas ook geen resultaat. Mijn buurmannen begonnen al vis te vangen en trokken er een paar mooie wijtingen uit. Ik zelf had nog steeds niets.
Het eerste uur was al voorbij en ik kon ze niet vangen terwijl mijn buurmannen er al een stuk of 5 hadden. Het waren echt mooie wijtingen waarvan sommige zelfs boven de 30 cm waren. Na twee en een half uur had ik nog geen vis en mijn buurman had er al vijftien. Ik had al gezien dat hij met langere zijlijnen viste. Ik begon te twijfelen aan mijn korte lijnen. Maar ik had tijdens het oefenen toch goed vis gevangen. Ik pakte uiteindelijk ook maar lange lijnen uit mijn koffer en ging er mee vissen. Helaas, dit bracht ook geen resultaat.
Dus toch maar weer terug naar mijn korte lijnen en weer op die 50 meter vissen.
De eindsprint
Ik had nog maar een uur en ik werd al een beetje zenuwachtig. Maar gelukkig, ik zag een beet. Ik dacht: "ik laat hem liggen, want ik heb drie haken." Maar na 5 minuten draaide ik hem binnen en ...... geen vis!. Oké, nog een keer, niet opgeven. En ja hoor, eindelijk beet. Ik had mijn eerste twee vissen. Nu begon het eindelijk!
Ik ging in snel tempo vissen. Dat betekent: ingooien en na ongeveer 7 minuten weer indraaien. Zo had ik in het laatste uurtje toch nog zeven mooie wijtingen en een steenblok. Bij elkaar zo'n 236 cm vis. Helaas niet genoeg voor de overwinning. Maar toch, ik had vis en de volgende keer gaat het zeker beter. Mijn buurman links van mij had het wel goed gedaan en had 16 mooie wijtingen, 2 steenbolken en er ook nog eens 2 botten uitgehaald.
Oké, inpakken en naar de prijsuitreiking. Daar hoorde ik van Willem, mijn teammaat, dat hij in vak E 26 grote wijtingen had gevangen. De rest van het team had ook goed vis, dus stilletjes hoopten we op een hoge score.
Eerst werd er nog een verloting gehouden. Daarna werden de winnaars bekend gemaakt. Er werd gefluisterd dat ons team best wel eens de winnaar kon zijn. Ook werd Willem als grote kanshebber gezien om de individuele winnaar te worden. Ons team had in totaal 52 vissen gevangen. Best veel als je hoorde dat er in vak A en in vak B bijna geen vis was gevangen.
De prijsuitreiking begon. Harm Nuis, voorzitter van visvereniging De Slufter, nam het woord. Hij begon bij corps nr. 10. De spanning was te snijden. Toen hij corps nr. 2 opnoemde wisten we het al: we waren voor het eerst in drie jaar eerste geworden bij zo'n grote wedstrijd!
Toen werd de individuele winnaar bekend gemaakt ............ het was Willem de Waal!
Het feest was voor ons kompleet.
Dave Bouman
|
|
|