Na de vangst

Wat zoetwatervissers vaak niet kunnen, kunnen wij zeevissers gelukkig meestal wel..... het meenemen voor consumptie van de gevangen vis. Nog steeds zijn de rivieren en andere wateren in Nederland vaak behoorlijk vervuild zodat het terugzetten van de gevangen vis meestal noodzakelijk is. Al is het dan maar om ons geweten tevreden te stellen: wie weet wat voor een ernstige kwalen we een ander bezorgen door hem of haar een portie versgevangen zoetwatervis voor te schotelen.

We nemen dan dus maar het zekere voor het onzekere en zetten de vis netjes terug. Toch is het vaak erg moeilijk om bijvoorbeeld een grote snoekbaars weer aan het water toe te vertrouwen, zodat toch het nodige aantal zoetwatervissen in de pan terecht komt.

Hoewel de zee uiteraard ook te lijden heeft onder de menselijke vooruitgang, schijnt de hierin gevangen vis nog steeds als 'gezond' bestempeld te mogen worden. De zee schijnt nog steeds groot genoeg te zijn om alle rotzooi voldoende te verdunnen. De concentraties vergif die in zeevis wordt aangetroffen liggen onder de door de deskundigen vastgestelde grenzen en hoeven we dus geen schuldgevoel te hebben als we onze familie en vrienden laten mee-eten.

fileermes

Als u, na dit alles, nog steeds trek in een maaltje zelfgevangen vis heeft, kunt u rustig doorlezen. Het zou mij echter niet verbazen als u een paar regels geleden al bent afgehaakt...........

Goed... we hebben een paar mooie vissen gevangen en die willen we eigenlijk best meenemen. Wat doen we nu?

Om aan eventuele omstanders te laten zien dat we verstand van zaken hebben, laten we de vissen niet stikken. Wanneer we een vis hebben binnengedraaid waarvan we vinden dat hij een mooi plaatsje in de pan verdient, geven we hem een harde klap op zijn kop. Dit kan met bijvoorbeeld een dikke stok of met een kleine rubber hamer. Als we het goed doen is de vis in een keer naar de andere wereld en volgt er dus geen lange lijdensweg. Pas nu gaan we de vis onthaken.

Nadat de dode vis is onthaakt en de hengel met nieuw aas weer is ingeworpen, volgt de tweede fase: het schoonmaken van de vis.

Rondvis
Bij rondvis, zoals zeebaars, wijting en gul, gaat het schoonmaken op de volgende manier.

We nemen een scherp mes en prikken dat in de aardsopening in de buurt van de staart, aan de onderkant van de vis. We moeten nu richting de kop van de vis snijden, tussen de buikvinnen in. Steek het mes niet te diep want anders beschadigen we onnodig de ingewanden waardoor het visvlees wordt besmet met de daarin voorkomende bacterien.

Als we de vis hebben opengesneden kunnen we gemakkelijk de ingewanden eruit halen. We doen dit voorzichtig zodat alles er in een keer uit komt. Ook de kieuwen kunnen we lossnijden en uit de vis halen. Als je de kop niet wilt bewaren is het gemakkelijker om deze er af te halen en kunnen de kieuwen blijven zitten. Een aardige regel bij het schoonmaken van vis is: 'alles wat rood is moet er uit'.

Zeebaars

De meeste vissen bezitten schubben en die zijn niet echt lekker om te eten. Gelukkig zijn ze gemakkelijk te verwijderen. Schraap met de achterkant (!) van het mes over de vis. Doe dit in de richting van de staart naar de kop. Doe dit heel precies, want bijna niemand zal een 'hap schubben' waarderen bij een vismaaltijd.

Spoel de vis zeer goed schoon in zeewater en berg hem dan goed op. Een plastic zak is niet echt een goede plaats om vis in te bewaren. In de zomer is dit trouwens helemaal vragen om moeilijkheden. Zelfs 's avonds is het dan nog vaak te warm om op die manier de vis goed te houden. Het beste is een emmer met wat zeewater. Zet de emmer nooit in de zon, want anders wordt het nog een vieze boel. Vlak voor het naar huis gaan de vis nog even naspoelen in vers zeewater. Daarna zo koel mogelijk en droog opbergen.

Eenmaal thuisgekomen spoelen we de vis grondig na onder de koude kraan. Let goed op nog eventueel aanwezige schubben. Ook van binnen de vis goed schoonspoelen. Nog aanwezige vinnen kunnen we er afknippen. Leg de vis nu in de koelkast totdat het moment is aangebroken dat we de smaak van onze vangst willen weten.

Platvis
Bij platvis, zoals schol, schar en tong, is de procedure nagenoeg dezelfde. Het opensnijden van de vis gaat op de volgende manier. Leg de vis op zijn rug, dus met de witte, blinde kant naar boven. Voel nu met de vingers aan welke kant van de graat de ingewanden zitten. Maak aan die kant een snede vlak langs de kieuw. Dus in de vorm van een halve maan. In deze snede kunnen we met onze vingers of de punt van het mes de ingewanden pakken. Trek ze voorzichtig met duim en wijsvinger aan één stuk naar buiten. De rest is hetzelfde als bij rondvis. Dus: goed schoonspoelen en koel bewaren.

Schol

Het vel van de tong is erg taai. We kunnen deze het beste voor het bakken verwijderen. Wanneer de tong een nacht in de koelkast heeft gelegen gaat dit iets gemakkelijker. Maak een kleine snede vlak onder de kop van de tong. Zorg ervoor dat er een klein stukje vel loszit. Pak dit stukje vel met duim en wijsvinger of met duim en mes. Trek nu langzaam het vel in een zigzaggende beweging richting de staart. Doe dit ook aan de andere kant.

Niet in paniek raken als het niet in één keer lukt. Gewoon aan de andere kant, dus bij de staart, opnieuw beginnen.

Echt, na een paar keer proberen lukt het wel. Oefen desnoods een paar keer met botten en schollen als u niet direct een mooie grote tong wilt 'verpesten'. U zult zien dat het echt niet zo moeilijk is als het lijkt. Gewoon niet te hard aan het vel trekken en, bij weinig ervaring, vooral goed opletten dat er geen vis meekomt.

Klik hier voor de Inhoudspagina van De Zeevissite

Klik hier voor de Homepage van De Zeevissite