| De Zeevissite |
| Een gewichtig stukje ......... |
Zelf werplood makenOmdat een belangrijke functie van het lood ook is het op zijn plaats houden van het aas, wordt vaak gebruik gemaakt van ankerlood. De ankers van het lood grijpen zich vast in het zand en voorkomen zo dat het aas door de stroming afdrijft. Lood zonder ankers wordt meestal gebruikt als er weinig stroming staat. Ook is het soms juist goed als het aas langzaam afdrijft, zodat een groot gebied kan worden afgevist. Dit wordt vaak gedaan bij het vissen op platvis. Omdat werplood niet echt goedkoop is, maken veel vissers het zelf. Dit is echt niet moeilijk, mits je de beschikking hebt over een goede loodmal. Zo'n loodmal is verkrijgbaar in de betere hengelsportzaak en kost minder dan 100 gulden. Na een visseizoen heb je de kosten er meestal al uit. Tel het aantal verspeelde loodjes maar eens bij elkaar op. Wie zei daar dat zeevissen goedkoop was?
Schaf bij voorkeur een loodmal aan waarmee je een aantal loodjes van een verschillend gewicht in een keer kunt gieten. Als je vrijwel altijd vanaf de kant vist, kun je bijvoorbeeld kiezen voor een mal voor vier verschillende loodjes oplopend in gewicht van 80 gram tot 170 gram. De bootvissers onder ons kunnen kiezen voor een mal waarmee wat zwaarder lood kan worden gegoten. Het gietenAls eerste moet je er voor zorgen dat je genoeg oud lood bij de hand hebt. Hier is meestal niet moeilijk aan te komen. Zorg er voor dat het lood niet te vuil is, anders gaat het walmen en stinken tijdens het smelten.Daarnaast heb je ook nog een oud pannetje nodig, het lieft met een schenktuitje. De steel van het pannetje kan erg heet worden. Zorg dus ook voor een paar goede werkhandschoenen. Het smelten en gieten kan het beste in de buitenlucht gebeuren. Oud lood is meestal niet erg schoon en dat kan voor de nodige stank zorgen. Een campinggaspitje met een gasfles is in dit geval dus erg handig. Lood is trouwens erg giftig. De meeste mensen zijn bang dat er tijdens het smelten looddampen ontstaan, maar dat is niet nodig. Het lood zal niet zodanig verhit worden dat er looddampen kunnen ontstaan. Wel geeft lood erg snel af aan handen en gereedschap. Dat is een veel groter gevaar. Was je handen na het gieten dus grondig en eet niet tussendoor een boterhammetje met je vuile handen. De loodmal bestaat uit twee helften die tegen elkaar moeten worden geklemd. Hiervoor gebruik je een stevige lijmtang of iets dergelijks. Bij sommige loodmallen is al een bepaald klemmechanisme ingebouwd. Zet de loodmal stevig neer op de grond of een werkbank. Hij mag beslist niet omvallen. Eventuele ankers en het oogje steek je, voordat je gaat gieten, in de daarvoor bestemde gaatjes. Zorg er voor dat er niets brandbaars in de buurt is. Werplood gieten is niet gevaarlijk, mits je alles met enig beleid doet. Een brandblusser in de buurt geeft altijd een veilig gevoel. Zet in ieder geval altijd een emmer water in de buurt. Een aangebrande vinger of hand is snel in de emmer gedompeld. Zet het pannetje op het vuur en doe er genoeg lood in voor het aantal werploodjes dat je wilt gieten. Een paar kleine stukjes lood smelten eerder dan een grote bonk. Wacht even tot het lood goed is gesmolten. Het moet echt helemaal vloeibaar worden en een mooie zilveren glans krijgen. Pak het pannetje van het vuur en giet het lood voorzichtig in de mal. Tel tot 10 en haal de mal uit elkaar. De loodjes zijn klaar. Pas op, ze zijn heet! Je kunt ze laten afkoelen in een emmer water. Soms moeten de loodjes nog een klein beetje bijgeknipt worden als ze niet helemaal glad zijn. Vooral bij de ankers kunnen weleens uitstulpinkjes ontstaan. Break-awayBij gewoon ankerlood komen de ankers uit de onderkant van het werploodje. Je kunt deze ankers voor het vissen in de goede positie buigen. Na het gieten zijn deze loodjes dus vrijwel direct klaar.
Zorg ervoor dat de ankers precies in het midden van het loodje zitten. Aan alle zijden steekt dus een evenlang stukje verenstaal uit. De ankers moeten soms een beetje losgemaakt worden. Ze moeten gemakkelijk om hun as kunnen draaien. Hier is namelijk het principe van het break-away loodje op gebaseerd. Pak nu een punttangetje en buig de ankers onder een hoek van 90 graden naar beneden. De eerste tekening laat het resultaat zien. Als je dat hebt gedaan, draai je de ankers omhoog. Leg het loodje plat neer op een harde ondergrond en tik met het tangetje of een hamertje voorzichtig alle ankers een stukje in het lood. Er ontstaan nu vier inkepingen in het lood in de lengterichting. Hierin kunnen de ankers rusten. Nu buig je de ankers stuk voor stuk in een hoek van 45 graden naar buiten. Als je dit hebt gedaan is je break-away loodje zo goed als klaar. De ankers rusten tijdens het vissen in een soort inkeping in het lood. Onder grote spanning schieten ze daaruit los. Hierdoor is de kans op het verspelen van lood en onderlijnen veel kleiner geworden.
Je ziet het, het maken van een break-away loodje is bewerkelijker dan een ander werploodje. Maar je hebt dan ook wel het beste werploodje ter wereld. Vooral voor het vissen vanaf het strand is dit loodje niet te evenaren. Omdat er meestal wel wat rommel ontstaat bij het loodgieten, kun je het beste meteen zoveel mogelijk loodjes gieten. Je bent dan voor een tijdje voorzien.
|
