De zee geeft en de zee neemt

Dit verhaal is niet verzonnen (helaas). Ik kijk altijd uit naar het maandblad van mijn zeevisvereniging 's-Gravenzande omdat daar altijd leuke verslagen in staan van de zeevissers die hun ervaringen in het clubblad laten opnemen. Maar de titel voorspelde al geen goed nieuws: "Een noodlottig ongeval op zee."

Ik neem het verhaal in me op en denk meteen aan mijn vorige stukje over veiligheid op zee. Dit noodlottig ongeval vond plaats op 9 juli 1999, dus geen hersenspinsel van mijner zijde. U krijgt van mij slechts een verslag van de zijde van de redders ( Delta 198 ) en van het overlevende slachtoffer van de Delta 149.

De redders Delta 198
De Delta 198 lag met twee man aan boord te vissen voor de Maasvlakte. Het weer was goed. Niet te veel wind en af en toe een visje. Naar gelang de ochtend verstreek, kwam er meer wind opzetten. De berichten gaven noordoosten wind 3 - 4 door. De wind die tegen het opkomende water in stond, veroorzaakte een oplopende golfslag. Hoogwater HvH 12.08 u. Daarom beloot de Delta 198 om het vissen onder de wal tegen de Blokkendam te gaan vissen om wat rustiger water te hebben. Voordat dit plan kon worden doorgezet dachten ze dat ze hoorden roepen om hulp. Beide mannen zochten de horizon af om te zien waar het geroep vandaan kwam. Men zag een man in het water die wel degelijk om hulp riep en zwaaide met z'n arm.

De man zat volgens de Delta 198 op een surfplank of waterscooter, vanuit de verte te zien. Het anker werd als de weerga gelicht en er werd gekoerst naar de hulpbehoevende. Dichterbij gekomen zagen ze dat de man op het puntje van zijn boot zat. Op dat moment was de golfhoogte reeds over de meter geworden. Men probeerde de man aan boord van hun boot te krijgen maar konden door de golfhoogte niet langszij komen omdat ze bang waren om op het puntje van de gezonken boot gezet te worden. In dat geval konden zij ook op hun beurt om hulp gaan roepen. Men besloot wijselijk om een reddingslijn uit te gooien naar de drenkeling en hem zo naar de boot te slepen.

Maar het gevaarlijkste komt nu nog. De drenkeling had zijn waadpak nog aan. Deze was volgelopen met water en daardoor loodzwaar geworden. Om de man binnenboord te krijgen moesten beide redders aan een zijde van de boot gaan staan. Dit was een gevaarlijke onderneming in verband met de mogelijkheid tot kapseizen.

Gul of Kabeljauw

De mannen hebben gelukkig een wonder verricht in een hachelijke situatie op zee. Mijn complimenten, mannen van Delta 198 !

Machteloos deed de drenkeling zijn verhaal aan zijn redders en vertelde dat zijn vismaat nog in de kajuit van de boot opgesloten zat. Daar kon de Delta 198 helaas geen wonder verrichten. Wel werd de Kustwacht Ouddorp gewaarschuwd en werd de machine van het reddingswezen in werking gezet.

De Havendienst 17 was snel ter plaatse omdat deze in de buurt was, maar kon ook helaas niets doen. De reddingboot 'Kapitein Hazenwinkel' kon ook niets doen. Op dat moment kwam het slachtoffer uit de boot omhoog drijven en werd toen snel aan boord gehezen en geprobeerd te reanimeren, ook dit mocht niet baten, de man was al overleden.

Het verhaal van de drenkeling Delta 149
De Delta 149 had in de luwte van de blokkendam gevist die nacht en wilde terugkeren naar de helling van de Maasvlakte. Wij lagen toen een mijl uit de Blokkendam aan de zuidelijke kant ten anker. Het anker werd binnen gehaald en onze waadpakken werden alvast aangetrokken omdat we bij het aanlanden van de helling van boord moesten gaan. Toen de hoofdmotor dienst weigerde zijn we op de hulpmotor richting helling gevaren.

Na ongeveer een halve mijl op de hulpmotor hadden gevaren kwam er een hoge golf aan en tegelijker tijd hoorde ik een harde klap tegen de spiegel van de boot, vervolgens zag ik de spiegel scheuren en zag de boot vollopen. Mijn vismaat zei dat we de overlevingspakken moesten aantrekken, maar ik zei dat daar geen tijd meer voor was. De boot liep te snel vol. Hij pakte zijn noodfluitje en blies op volle kracht om aandacht te trekken van andere boten. Ik pakte een SOS-flaire uit de tas om die af te steken, maar kon dit niet meer afmaken omdat op dat moment de boot vol water liep en ik kon de gebruiksaanwijzing zonder bril niet lezen. Een noodoproep konden we niet meer geven want alle electrische apparatuur stonden onder water.

Mijn vismaat wilde toen alsnog de reddingsvesten pakken die onder in de zitbank in de kajuit lagen. Maar nadat hij in de kajuit was zonk de boot plotseling en kantelde achterover met alleen het puntje van van de boeg nog boven water. Ik heb me aan de preekstoel vastgeklampt en me drijvend gehouden. Tevens heb ik om hulp geroepen, maar de passerende zeilboten waren te druk met zeilen bezig om ons op te merken. Wonder boven wonder, zag ik in de verte op flinke afstand een vissersbootje op ons afkomen. Klaarblijkelijk hadden ze ons gehoord en gelukkig slaagden zij erin mij aan boord te hijsen. Omdat ik al een poosje in het water had gelegen was ik totaal uitgeput en zou het misschien niet lang meer volgehouden hebben.

Nadat ik aan boord was vroeg ik of ze mijn vismaat nog zagen die nog in de kajuit zat. Ze zeiden dat ze niets zagen. Ze vonden het te gevaarlijk voor een reddingspoging, omdat er een te hoge zeegang was en een te snelle stroming om de boot te dicht te naderen. Later bleek dat deze beslissing terecht was. Mijn vismaat was buiten bewustzijn geraakt doordat hij z'n hoofd had gestoten tijdens het omslaan van de boot. Hij was waarschijnlijk verstrikt geraakt in de ankerlijn die daar ronddreef.

De moraal van dit verhaal .........
Na dit schokkende verhaal begrijpt men hopelijk dat zeevissen geen pleziertochtje is, maar dat veiligheid zo goed als men alle regels naleeft en probeert na te leven in het vermogen van de vissers. Er kan altijd iets onverwachts gebeuren. Men is nooit op alles voorbereid. Blijf kalm en denk rationeel na en zoek alternatieven als er een storing is of als een bepaald appararaat niet werkt. Vertrouw er nooit op dat alles blijft werken of dat het zo'n vaart niet zal lopen. Deze verschrikkelijke gebeurtenis van de Delta 149 is er een om over na te denken: "Hoe veilig is mijn boot en hoe zou ik mij in deze situatie proberen te redden?" Denk hier eens goed over na voordat je weer de zee op gaat!

Ga eens aan de slag met je noodsignalen en bestudeer wat je moet doen voordat je het water op gaat. Je moet blindelings weten wat je moet doen, in elke situatie. Neem alles door met je vismaat als je in zo'n situatie terecht komt. Maak afspraken over wie wat doet. Een ongeluk zit in een klein hoekje en kan rampzalige gevolgen hebben. Ik hoop dat de zeevissers van dit verslag leren. Vraag desnoods na wat er bekend is bij zeevis-verenigingen voor wat betreft de veiligheid en onderhoud van de boot. Dat is beter dan niets vragen en in de problemen komen tijdens een noodsituatie. Dat is nog dommer. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. In ieder geval toch veel visplezier en een goede vangst.

Karel Klaver

Bootvissen
Opstappen	Licht materiaal	Speciaal op gul
Veiligheid voor alles	De zee geeft en .........	De Maakvlakte, licht

Klik hier voor de Inhoudspagina van De Zeevissite

Klik hier voor de Homepage van De Zeevissite