De mannen hebben gelukkig een wonder verricht in een hachelijke situatie op zee. Mijn complimenten mannen van Delta 198 !
Machteloos deed de drenkeling zijn verhaal aan zijn redders en vertelde dat zijn vismaat nog in de kajuit van de boot opgesloten zat. Daar kon de Delta 198 helaas geen wonder verrichten, wel werd de Kustwacht Ouddorp gewaarschuwd en werd de machine van het reddingswezen in werking gezet. De Havendienst 17 was snel ter plaatse omdat deze in de buurt was, maar kon ook helaas niets doen. De reddingsboot ' Kapitein Hazenwinkel ' kon ook niets doen. Op dat moment kwam het slachtoffer uit de boot omhoog drijven en werd toen snel aan boord gehezen en geprobeerd te reanimeren, ook dit mocht niet baten, de man was al overleden.
De Delta 149 had in de luwte van de blokkendam gevist die nacht en wilde terugkeren naar de helling van de Maasvlakte. Wij lagen toen een mijl uit de Blokkendam aan de zuidelijke kant ten anker. Het anker werd binnen gehaald en onze waadpakken werden alvast aangetrokken omdat we bij het aanlanden van de helling van boord moesten gaan. Toen de hoofdmotor dienst weigerde zijn we op de hulpmotor richting helling gevaren. Na ongeveer een halve mijl op de hulpmotor hadden gevaren kwam er een hoge golf aan en tegelijker tijd hoorde ik een harde klap tegen de spiegel van de boot, vervolgens zag ik de spiegel scheuren en zag de boot vollopen. Mijn vismaat zei dat we de overlevingspakken moesten aantrekken, maar ik zei dat daar geen tijd meer voor was. De boot liep te snel vol. Hij pakte zijn noodfluitje en blies op volle kracht om aandacht te trekken van andere boten. Ik pakte een SOS-flaire uit de tas om die af te steken, maar kon dit niet meer afmaken omdat op dat moment de boot vol water liep en ik kon de gebruiksaanwijzing zonder bril niet lezen. Een noodoproep konden we niet meer geven want alle electrische apparatuur stonden onder water.
Mijn vismaat wilde toen alsnog de reddingsvesten pakken die onder in de zitbank in de kajuit lagen, maar nadat hij in de kajuit was zonk de boot plotseling en kantelde achterover met alleen het puntje van van de boeg nog boven water. Ik heb me aan de preekstoel vastgeklampt en me drijvend gehouden. Tevens heb ik om hulp geroepen, maar de passerende zeilboten waren te druk met zeilen bezig om ons op te merken. Boven wonder zag ik in de verte op flinke afstand een vissersbootje op ons toekomen. Klaarblijkelijk hadden ze ons gehoord en gelukkig slaagden zij erin mij aan boord te hijsen van hun boot. Omdat ik al een poosje in het water had gelegen was ik totaal uitgeput en zou het misschien niet lang meer volgehouden hebben.
Nadat ik aan boord was vroeg ik of ze mijn vismaat nog zagen die nog in de kajuit zat. Ze zeiden dat ze niets zagen. Ze vonden dit te gevaarlijk omdat er een te hoge zeegang was en een te snelle stroming, om de boot te dicht te naderen. Maar later bleek dat deze beslissing terecht was want mijn vismaat was buiten bewust zijn geraakt doordat hij z'n hoofd had gestoten tijdens het omslaan van de boot. En was waarschijnlijk verstrikt geraakt in de ankerlijn die daar rond dreef tijdens het pakken van de reddingsvesten.
Om verder te gaan met de zee geeft en neemt. Om terug naar Bootvissen te gaan. Om naar de Inhoudspagina te gaan. Om naar de Homepage te gaan.
